Manaus: In het Ecopark Dag 1

Vroeg vertrokken in Iguacu, maar niet geslapen in het vliegtuig, want dat zou zonde zijn van de tijd. De vlucht was namelijk superchil!! We vlogen in een super nieuwe Airbus A330, met eigen scherm met keuze uit 20 films, veel series, cd´s en je kon ook spelletjes doen. Er was alleen niemand om tegen te pokeren, jammer. Ook kon je alle vluchtgegevens opvragen en meekijken door 2 camera´s die onder aan het vliegtuig aan het opnemen waren. Very Nice dus!!Toen we in Manaus aankwamen werden we opgewacht door onze gids, Alex, en drie dames. Twee Zwitserse en eentje uit GB. Een klein half uurtje later met de bus bij de Amazone-rivier aangekomen. We stapte in een boot, want de lodge was 30 km van Manaus uit, diep in de Jungle...Midden op het water kwamen we bij een plek waar twee rivieren samen komen. De ene is donker van kleur, bijna zwart, de andere is beige kleurig. Een grappig gezicht.Na een uur varen moesten we overstappen op een klein houten bootje, deze bracht ons het laatste stuk over de rivier. Toen nog een stukje gewandeld en daar waren we, midden in de bush bush lag onze lodge. Geen stroom, wel water maar niet warm. De lodge was gemaakt van materiaal uit het bos, alles van hout en het dak van bladeren. Eerst even een spinneninspectie gedaan, want die lopen hier langs onze voeten....Echt tijd om erover na te denken heb je niet echt, je gaat maar gewoon rondwandelen en daarna kregen we een geweldig maal voorgeschoteld. Hoe ze dat voor elkaar kregen daar snappen we nog niet. Vers fruit en groentes, meerdere vleesschotels, verse vis, spaghetti bolognese (onze favoriet) haha..Na de maaltijd begon een enge en donkere jacht naar kaaimannen. In een bootje en wat zaklampen op zak, gingen we varen over de Amazone. Pikkedonker en er zwemmen hier kaaimannen van 6 meter in Anaconda´s die wel 10 meter lang kunnen worden, scary dus! Na een tijdje bleek dat het vinden van oplichtende ogen nog niet zo makkelijk was. We vaarden soms dicht langs de oevers zonder de motor aan, maar pas toen onze gids het water in sprong(!!!!) kwam hij boven, met een gelukkig kleine kaaiman. Hij was nog maar een jaar oud. Tijdens de uitleg kregen we de kans om foto´s te maken en vast te houden. Lot mocht eerst, maar toen ze zijn keeltje vasthad durfde ze hem toch niet alleen vast te houden. Ik (Alex) moest daarna natuurlijk en het was echt cool om zo´n beestje vast te houden. Daarna terug naar de lodge en slapen (al om 9 uur, we waren moe)Lot werd ´s nachts wakker vanwege de regen (het heet niet voor niets regenwoud) en door de rare geluiden. Ze ging daarom maar in ons dagboek (van Christel en Domie) schrijven, onder het licht van een kaarsje. Wat een middeleeuws tafereel!