Nicaragua: Managua/Granada en Léon

Holá iedereen,

vanuit het erg warme Nicaragua een vervolg op onze update van Nicaragua. Bedankt weer voor jullie belangstelling en reacties! Na de grenspost en het rondhangen in Managua (is niets voor toeristen) hadden we een tour geregeld naar de Masaya vulkaan en het stadje Granada. De Masaya vulkaan is een nog actieve vulkaan met 2 kraters. Uit deze kraters komt giftige zwaveldamp waardoor de krater altijd gehuld is in veel rook. De wind blies gelukkig de rook de andere kant uit, anders hadden we er niet eens mogen staan. Het was erg indrukwekkend om zo´n krater in te kunnen kijken. Je voelt echt de kracht die daar ergens dieper in de krater verborgen ligt en op elk moment tot uitbarsting kan komen....(staat wel onder voortdurende observatie!) Vroeger dachten de inwoners dat een uitbarsting veroorzaakt werd door boze goden. Daarom werden er vaak offers gebracht, ook menselijke offers. Het was wel een gek idee om op dezelfde plek te staan... De laatste uitbarsting was in 1772, maar in 2001 vond een explosie plaats in de krater waarbij rotsstukken 500 meter de lucht in geslingerd werden. Na deze exposie van natuurkrachten reden we naar Granada. Deze stad ligt aan het meer van Nicaragua, het grootste zoetwatermeer van Midden-Amerika. Het was vroeger een belangrijke handelsstad en is de oudste koloniale van Midden en Zuid-Amerika. De rijkdom tijdens de Spaanse tijd is nog goed te zien aan de mooie gebouwen en kerken in het stadje. Vlakbij Granada ligt Catarina, waar een mooi uitkijkpunt is over het kratermeer El Apoyo, het meer van Nicaragua, de Mombacho vulkaan en Granada zelf. Na een plaatselijke markt te hebben bezocht gingen we het meer van Nicaragua op. Met een klein bootje voeren we langs de ruim 300 eilandjes die daar vlak voor de kust liggen. Deze zijn ooit gevormd na een vulkaanuitbarsting. Veel van deze eilanden zijn verkocht aan rijke lui en we zagen er de ene villa na de andere. Toch zijn er nog steeds eilanden te koop: iemand geinteresseerd?? Ook was er een klein eilandje waar verschillende apen in de bomen aan het slingeren waren. Ze waren erg nieuwsgierig en wilden de boot inkomen, maar omdat ze in het verleden petten, camera´s en brillen van touristen gepakt hadden ging dat feest niet door. Na nog een paar villa´s te hebben bekeken gingen we terug naar Managua.

Léon

De volgende dag moesten we een bus zien te regelen naar Léon. ´s Ochtends om half 8 aangekomen op het busstation konden we meteen instappen in een klein busje voor zo´n 12 man. De muziek werd meteen vol opengedraaid en onze "Disco-bus" begon aan de reis naar Léon. We dachten dat het al warm was in Managua, maar aangekomen in Léon bleek het nog warmer te kunnen... We zochten dus maar een hotel met airco op de kamer (even een verademing na een paar troosteloze hotelkamertjes te hebben gehad...). Dit stadje ligt tussen een aantal vulkanen in waar Cerro Negro de meest bijzondere van is. Deze vulkaan is actief sinds 1850 en is helemaal zwart (vandaar de naam..) De laatste uitbarsting was in 1999! Cerro Negro tijdens de uitbarsting in 1968

De vulkaan wordt altijd in de gaten gehouden om te voorspellen wanneer de volgende uitbarsting zal zijn. Doordat de temperatuur in de vulkaan sterk gestegen is wordt verwacht dat er een uitbarsting zal komen in 2009...Spannend! Wij hadden toch maar een tour geregeld naar de Cerro Negro. Er werd ons vooraf verteld dat het bezoeken van deze vulkaan valt onder "Extreme sports"... Maar je bent jong en je wilt wat dus we hadden een tour geregeld naar Cerro Negro om 1 uur ´s middags, (het warmste moment van de dag). Het busje wat ons op zou halen kwam 45 minuten later, doordat een groep jongeren die met ons mee ging te laat klaar stond, een lekker begin dus... De route naar de vulkaan was over een onverharde zandweg. Het busje was geen partij voor het mulle zand, dus op de helft van de trip kwamen we vast te zitten, in the middle of nowhere! Met 6 man sterk duwen had geen zin, want de chauffeur gaf zoveel gas dat we binnen no-time ingegraven zaten. Met hulp van de lokale bevolking konden we het busje terug duwen naar een stuk weg zonder mul zand. Vanuit daar gingen we met het gaspedaal plat scheurend over het stuk met het mulle zand. We haalden het net! Aangekomen bij Cerro Negro moesten we een flinke klim maken om in de krater te komen. Lavastenen lopen niet echt heel makkelijk... Op de helft van de trip super mooie uitzichten over het landschap en de andere naastgelegen vulkanen. Toen de afdaling naar het binnenste van de krater. Echt een maf idee dat je in de krater van een actieve vulkaan staat! Er kwam rook uit een aantal rotsspleten en er was veel zwavelaanslag te zien op stukken rots. De grond voelde ook erg warm. Na wat uitleg over de vulkaan ging onze tocht verder naar het hoogste  punt van de vulkaan. Daar nog wat spectaculaire foto´s gemaakt waarnaar we zelf iets spectaculairs gingen doen. We zouden via de zijkant van de vulkaan naar beneden lopen, niet over een pad natuurlijk ;) Het is er erg stijl en het gaat er hard! Een fransman heeft daar het snelheidswereldrecord op de fiets neergezet. Met ruim 170 Km/uur reed hij daar de berg af! Het ging allemaal prima, alleen onze schoenen zaten vol met zwart zand en lavasteentjes. De laatste dagen hebben we Léon goed verkend en gaan we morgen (3 maart) met de bus naar El Salvador. We hebben weer een directe bus geboekt die ons helpt bij de grensovergangen, lekker makkelijk. We moeten nu namelijk twee keer een grensovergang over. Eerst van Nicaragua naar Honduras en daarna van Honduras naar El Salvador. Vanuit San Salvador (de hoofdstad van El Salvador) reizen we naar de kust. Daar zijn namelijk erg hoge golven te vinden om op te surfen. Lijkt mij (Alex) helemaal te gek om het daar te leren! Ons volgende bericht zal dus vanuit El Salvador zijn. Nu nog even genieten van het zonnetje in Léon....

Veel warme (!) groeten en liefs weer van Alex en Charlotte